Να ανακυκλώσω; Μα γιατί να ανακυκλώσω; Προστατεύει άραγε όσο λένε το περιβάλλον και την υγεία μας; Βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας;
Ερωτήματα λογικά και άκρως κατανοητά. Aς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ανακύκλωση είναι η διαδικασία δημιουργίας νέων προϊόντων από ένα προϊόν που έχει εξυπηρετήσει τον αρχικό σκοπό του.
Παραδείγματος χάριν, εάν ανακυκλώσουμε πλαστικά μπουκάλια μπορούμε να κατασκευάσουμε νέα πλαστικά μπουκάλια, ή να δημιουργήσουμε την εσωτερική επένδυση ενός μπουφάν.
Η Ανακύκλωση στις μέρες μας αποτελεί βασική προϋπόθεση για την προστασία του περιβάλλοντος και του μέλλοντος μας. Δεν είναι μια εφήμερη τάση της εποχής, αλλά αντίθετα, υποχρέωση κάθε πολιτισμένης κοινωνίας και κάθε πολίτη που σέβεται και εκτιμά τον εαυτό του. Κάθε κοινωνίας και κάθε πολίτη που έχει ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του.
Η ανακύκλωση βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος από χημικές και επικίνδυνες ουσίες που μπορεί να διαφύγουν στην ατμόσφαιρα, στο νερό και στο έδαφος από απορρίμματα που δεν τα έχουμε διαχειριστεί σωστά. Οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στην τροφική αλυσίδα και να δημιουργήσουν πολύ σοβαρά προβλήματα τόσο στα ζώα όσο και στον άνθρωπο ο οποίος αποτελεί τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας αυτής. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι λοιμώξεις, χρόνιες παθήσεις και πολύ σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος. Επίσης, η ανεξέλεγκτη απόθεση των απορριμμάτων μπορεί να αποτελέσει εστία μικροβίων και παθογόνων μικροοργανισμών.
2)Βελτίωση Ποιότητας Ζωής – ΕΥ ΖΗΝ
Η Ανακύκλωση και κυρίως η σωστή ανακύκλωση συμβάλλει στη δημιουργία ενός καθαρού και υγιούς περιβάλλοντος τόσο σήμερα όσο και αύριο, προστατεύοντας την υγείας μας και συμβάλλοντας σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τη δική μας και των παιδιών μας. Tι εννοούμε όμως λέγοντας “Ποιότητα Ζωής” ή αλλιώς “Ευ Ζην”; Το “Ευ Zην” είναι τρόπος σκέψης, τρόπος ζωής με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου και των γύρω του σε όλους τους τομείς. Απαραίτητο συστατικό του “Ευ Ζην” είναι η υγεία, σωματική, πνευματική και ψυχική. Μεταφρασμένο στην καθημερινότητα είναι η καλλιέργεια του πνεύματος, η σωστή διατροφή, η σωματική άσκηση, η ψυχαγωγία, οι καλές κοινωνικές σχέσεις, η θετική ψυχολογία, ο σεβασμός προς το περιβάλλον και τους γύρω μας, ο σεβασμός προς τις νεότερες γενιές. Είναι καθετί που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας σήμερα χωρίς να υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής μας αύριο Η υγεία αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό της καλής ποιότητας ζωής, και το καθαρό περιβάλλον αποτελεί βασική προϋπόθεση της υγείας.
3)Αποφόρτιση του Περιβάλλοντος από μεγάλες ποσότητες αποβλήτων
Η Ανακύκλωση βοηθά σημαντικά στην αποφόρτιση του περιβάλλοντος από μεγάλες ποσότητες αποβλήτων αφού μεγάλο ποσοστό των απορριμμάτων που παράγουμε καθημερινά μπορεί να ανακυκλωθεί.
4)Εξοικονόμηση πρώτων υλών και ενέργειας
Η Ανακύκλωση βοηθά στην εξοικονόμηση πρώτων υλών. Δεν χρειάζεται επομένως να κόψουμε νέα δέντρα για την παραγωγή χαρτιού ή να εξορύξουμε εκ νέου ορυκτά όπως το βωξίτη για την παραγωγή αλουμινίου.
Επίσης, η ανακύκλωση βοηθά στην εξοικονόμηση ενέργειας αφού η ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή προϊόντων από πρωτογενείς πρώτες ύλες είναι πολλαπλάσια από αυτήν που απαιτείται, όταν η παραγωγή γίνεται από χρησιμοποιημένα υλικά.
Παραδείγματα
Πηγή: http://greendot.com.cy/el/koino/giati-na-anakykloso
Πηγή:Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ)
Θες το παιδί σου να αγαπάει το διάβασμα και τα βιβλία, όπως κάθε γονιός άλλωστε. Θέλεις να μάθει πώς εκεί μέσα κρύβονται εκπληκτικές λέξεις. Και πως υπάρχουν πιο όμορφοι «κόσμοι» από ότι αυτοί που παρουσιάζονται στην τηλεόραση. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από τη φιλαναγνωσία.
Σημαντικό είναι επίσης, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά, να έρχονται σε επαφή με βιβλία. Να τα πιάνουν, να τα ξεφυλλίζουν, να μαθαίνουν, να αντλούν πληροφορίες από το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο. Έτσι θα ξέρουν πώς να διαλέξουν βιβλία σε ένα βιβλιοπωλείο ή μια βιβλιοθήκη.
Διαβάζοντας στα παιδιά παραμύθια από μικρή ηλικία, θα τους μάθεις να αγαπήσουν το διάβασμα. Έτσι θα χτίσεις αρχικά τη συνήθεια ώστε όταν μεγαλώσουν να το αναζητούν. Ακόμη και σε βρεφικές ηλικίες, οι ειδικοί συνιστούν οι γονείς να διαβάζουν στα παιδιά, ενώ εκείνα ψηλαφίζουν τα γράμματα και κοιτούν τις εικόνες. Επίσης, καλή ιδέα θα ήταν, όταν μαγειρεύεις να του προτείνεις να σου διαβάζει δυνατά τη συνταγή. Ή, να αναζητήσει αυτό από τα βιβλία μαγειρικής την αγαπημένη του συνταγή για να του την φτιάξεις.
Αν στο παιδί σου αρέσουν οι δεινόσαυροι, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις είναι να αγοράσεις βιβλία με δεινόσαυρους. Αν ενδιαφέρεται για κάποιο θέμα, άφησέ το να μάθει τα πάντα για αυτό! Οφείλεις να του παραχωρήσεις το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής. Άλλωστε αναμφίβολα θα το απολαύσει περισσότερο όταν το έχει διαλέξει το ίδιο το παιδί.
Δώσε πρώτος το παράδειγμα
Κάνε τη φιλαναγνωσία πράξη. Βλέποντάς σε το παιδί να διαβάζεις κι να απολαμβάνεις την παρέα ενός βιβλίου, θα εντυπωθεί η εικόνα αυτή στην μνήμη του. Θα το θεωρήσει φυσικό και θα το κάνει και το ίδιο. Μπορείτε να ορίσετε κάποια ώρα μέσα στη μέρα, που θα είναι για χαλάρωση με ένα αγαπημένο βιβλίο. Όσο κουρασμένο κι αν είναι, στο μυαλό του θα έχει πως αυτός είναι όντως ένας τρόπος για να αποφορτιστεί.
Σίγουρα έχεις σπίτι βιβλία που εσύ ή το παιδί σου δεν έχετε ανοίξει ποτέ. Πάρτε λοιπόν ένα από αυτά και προσπαθήστε να μαζί να φανταστείτε το περιεχόμενο βλέποντας απλά το εξώφυλλο ή την περίληψη του βιβλίου. Ρωτήστε το πώς περιμένει φαντάζεται το τέλος ή τους ήρωες. Αυτό μπορεί να γίνει και στο βιβλιοπωλείο. Είναι πολύ πιθανό έτσι να του κινήσεις το ενδιαφέρον και την περιέργεια να το διαβάσει.
Βρείτε ένα βιβλίο που έχει γίνει ταινία ή προβάλλεται στο σινεμά και διαβάστε το μαζί ή ο καθένας χωριστά. Σκοπός σας είναι να δείτε έπειτα την ταινία και να κρίνετε/ συγκρίνετε. Λίγα λίγα κεφάλαια τη φορά και σε περίπτωση που το κάνετε χώρια, μπορείτε να το συζητάτε. Το παιδί θα έχει ένα ισχυρό κίνητρο να τελειώσει γρήγορα το βιβλίο και θα μάθει να κρίνει και να εκφράζει και τη γνώμη του πάνω σε τέχνες, όπως λογοτεχνία, κινηματογράφος.
Σίγουρα είναι ωραίο να ανταμείβονται τα παιδιά και να επιβραβεύονται οι προσπάθειές τους. Εάν, δε, το συνδυάσες με τις καλές του ενέργειες και σαν ‘’βραβείο’’, τότε και το ίδιο θα έχει ένα επιπλέον κίνητρο για να το κερδίσει.
Οι βιβλιοθήκες αποτελούν εύκολο και δωρεάν τρόπο για να βρεις πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία, αλλά κυρίως για να έρθεις σε επαφή με αυτά. Η παιδική ηλικία είναι κατεξοχήν η φάση της εξερεύνησης και της αναζήτησης. Γιατί λοιπόν να μην ικανοποιηθεί η τάση αυτή σαν έναν χώρο τόσο επιμορφωτικό και γεμάτο ερεθίσματα που θα οξύνουν νου και φαντασία στο παιδί;
Μην πιέζεις το παιδί σου όσον αφορά την ανάγνωση. Η πίεση μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα θα φέρει. Η επιβολή της ανάγνωσης θα οδηγήσει στην αποστροφή του διαβάσματος. Μην ξεχνάς μάλιστα, πως το ρήμα ‘’διαβάζω’’, όπως το αγαπώ και το ονειρεύομαι, δεν παίρνουν προστακτική.
Πηγή: Εκπαιδευτικός Μαριλένα Μίχα
-«Μαμά, γιατί ο Γιάννης είναι πιο ψηλός;»
-«Τα άλλα παιδάκια λένε πως ο Νίκος είναι κακό παιδί»
-«Η Μαρία τελειώνει πάντα τελευταία την ορθογραφία»
-«Στη γυμναστική, με διαλέγουν τελευταίο στο ποδόσφαιρο»
Δε μπορεί, θα έχετε σίγουρα ακούσει το παιδάκι σας να λέει κάτι παρόμοιο γυρνώντας από το σχολείο. Μπορεί ακόμα και οι ίδιοι να έχετε σκεφτεί πως η άλλη δασκάλα είναι πιο όμορφη από αυτή του παιδιού σας, το άλλο παιδάκι μπορεί και μετράει πιο γρήγορα, η άλλη μαμά προλαβαίνει και μαγειρεύει με τέσσερα παιδιά, κτλ.
Έχουμε την τάση να νομίζουμε πως κάτι διαφορετικό συμβαίνει με/στους άλλους και ξεχνάμε πως κι εμείς οι ίδιοι διαφέρουμε. Το σχολείο, είναι η καλύτερη αφορμή να μιλήσουμε στα παιδάκια για τη διαφορετικότητα!
Μπορεί να ακούγεται λίγο δύσκολη σαν έννοια, όμως μέσα στην τάξη τα παραδείγματα είναι πολλά και μπορούν εύκολα να γίνουν κατανοητά από ένα παιδί μικρής ηλικίας. Οι απλές διαφορές στην εξωτερική μας εμφάνιση μπορούν να αποτελέσουν την καλύτερη και πιο εύκολη αρχή διδασκαλίας της διαφορετικότητας:
– Ναι, η Γιωργίτσα είναι πιο ψηλή γιατί δε ψηλώνουν όλα τα παιδάκια το ίδιο, όπως και οι μεγάλοι.
– Ο Νίκος έχει γαλάζια μάτια γιατί δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο χρώμα ματιών.
– Η Μαίρη είναι παχουλή γιατί οι άνθρωποι μπορούν να φάνε περισσότερο ή λιγότερο και να κάνουν περισσότερη ή λιγότερη γυμναστική.
Μέχρι εδώ είναι όλα κατανοητά και εύκολα. Οι περισσότεροι θα σκέφτεστε πως ήδη μιλάτε γι’ αυτά στα παιδιά σας (και πολύ σωστά κάνετε). Ωστόσο, το πιο σύνηθες λάθος είναι πως ξεχνάμε τη διαφορετικότητα του ίδιου μας του παιδιού, του ίδιου μας του εαυτού. Μέσα από τα παραδείγματα, πρέπει να μιλήσουμε και για εμάς τους ίδιους! Δεν είναι μόνο οι άλλοι διαφορετικοί, ΟΛΟΙ είμαστε! Δεν είναι οι άλλοι ψηλοί, είμαστε κι εμείς κοντύτεροι. Δεν είναι οι άλλοι μόνο παχουλοί – να σαν κι εμάς – έχουμε κι εμείς τα κιλάκια μας!
Κάποιοι από εσάς μπορεί να αναρωτιέστε «γιατί τώρα, γιατί σε τόσο μικρή ηλικία ένα τόσο δύσκολο μάθημα;». Η απάντηση είναι απλή: Η διαφορετικότητα στη μάθηση και τις σχολικές επιδόσεις!
Μέσα σε μια τάξη, στο ίδιο σχολείο, με τον ίδιο δάσκαλο και την ίδια ύλη, δε μαθαίνουν όλα τα παιδάκια το ίδιο, όσοι έχετε περισσότερα από ένα παιδάκια το γνωρίζετε ήδη. Μπορεί η ειδική αγωγή να σημαίνει αυτό ακριβώς, δηλαδή το διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας προσαρμοσμένο στον κάθε μαθητή Δυστυχώς όμως, τις περισσότερες φορές αυτός ο τρόπος δεν εφαρμόζεται και μέσα στη σχολική τάξη. Έτσι, βλέπουμε τις διαφορές ανάμεσα στις επιδόσεις των παιδιών στην ανάγνωση, τη γραφή, τα μαθηματικά και τα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα. Οι επιδόσεις, κάνουν τα παιδιά να συγκρίνονται μεταξύ τους και πολλές φορές να νιώθουν τα ίδια άσχημα γι’ αυτές. Κάποια από αυτά μπορεί να εμφανίσουν άρνηση για το σχολείο και το διάβασμα, ακόμα και επιθετική συμπεριφορά στο σπίτι ή στο σχολείο.
Δε μπορεί όλοι οι μαθητές (αργότερα ενήλικοι εργαζόμενοι) να είναι το ίδιο καλοί σε όλα τα μαθήματα. Κάποια παιδιά έχουν εμφανή κλίση στα μαθηματικά, κάποια άλλα στο γραπτό λόγο, κάποια παιδιά παρουσιάζουν εξαιρετικές επιδόσεις στα αθλήματα, κάποια άλλα έχουν ταλέντο στη ζωγραφική, κ.ο.κ. Αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε εύκολα εμείς «οι μεγάλοι» από τον περίγυρό μας, τους συγγενείς, τους συναδέλφους μας και τους ίδιους μας τους εαυτούς. Συνήθως όμως, η κλίση μας σε κάτι σημαίνει και την ταυτόχρονη δυσκολία μας σε κάτι άλλο, το οποίο εμείς οι ίδιοι σε αυτή την ηλικία πια το έχουμε εντοπίσει, παραδεχτεί και σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουμε βρει και τρόπους να το «κρύβουμε καλά» ή και να το ξεπερνάμε. Στα παιδάκια, δε συμβαίνει το ίδιο κι εδώ καλούμαστε εμείς να τα διδάξουμε τη διαφορετικότητα.
Ένας μαθητής δεν πρέπει να βιώνει ένα μέτριο ή κακό βαθμό ως αποτυχία και απόρριψη από το δάσκαλο και τους γονείς. Πρέπει να εξηγούμε στα παιδιά πως οι βαθμοί διαφέρουν σε κάθε δοκιμασία και πως αν δεν αποδώσουν με το μέγιστο βαθμό, ακόμα κι αν έχουν προετοιμαστεί καλά, υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις πριν κατηγορήσουν τον εαυτό τους και πριν «ζηλέψουν» τους συμμαθητές τους. Πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας για τις πολύ καλές επιδόσεις τους, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε να επαινέσουμε την προσπάθειά τους ακόμα και σε περιπτώσεις που ο τελικός βαθμός δεν είναι τόσο καλός.
Πιο επιστημονικά, η διαφορετικότητα στη μάθηση εξηγείται με τις πολλαπλές νοημοσύνες (Gardner H.) οι οποίες παραθέτονται έξυπνα, απλά και κατανοητά στην παρακάτω εικόνα (κάντε κλικ για να μεγαλώσει). Αυτές οι πολλαπλές νοημοσύνες κάνουν τα συνήθη IQ τεστ να φαίνονται αστεία και ανακριβή και διαφοροποιούν τις δεξιότητες, επομένως τη μαθησιακή και αργότερα επαγγελματική πορεία του καθενός από εμάς.
Μπορεί ακόμα και σήμερα «ο καλός μαθητής» να έχει δεκάρια σε μαθηματικά και γλώσσα και να του βάζει δέκα και ο δάσκαλος της γυμναστικής, παρόλο που το παιδί είναι υπέρβαρο και δυσκολεύεται πολύ την ώρα των αθλημάτων. Ωστόσο, εμείς μπορούμε να εξηγήσουμε σε ένα παιδί με εξαιρετικό ταλέντο στη ζωγραφική ότι είναι λογικό να δυσκολεύεται λίγο στη γλώσσα και στο σκέφτομαι και γράφω.
Τέλος, να θυμόμαστε πως παιδιά που σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου και ταυτόχρονα αντιλαμβάνονται τη δική τους, γίνονται αργότερα άνθρωποι που σέβονται τη δυσκολία του συνανθρώπου τους, εμπνέονται από το ταλέντο του φίλου τους, συνεργάζονται και μοιράζονται καθήκοντα και υποχρεώσεις με τους συναδέλφους τους, συμβιώνουν αρμονικά σε οποιαδήποτε κοινωνία.
Πηγή:https://www.logotherapeia.com.gr
Πηγή: Ταινία μικρού μήκους του Pedro Solís García
Τί είναι η Σχολική Βία;
Είναι το φαινόμενο κατά το οποίο ένας μαθητής κάνει επίδειξη δύναμης, απειλεί και εξαναγκάζει έναν πιο αδύνατο και μικρότερο συμμαθητή του. Αυτό που κάνει ο συγκεκριμένος μαθητής (που τον αποκαλούμε «θύτη») είναι να επιβάλλει τη θέλησή του, επειδή είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος από τον συμμαθητή του (το «θύμα»). Συνήθως, η πράξη αυτή είναι επαναλαμβανόμενη, σκόπιμη και συχνή. Ο «θύτης» επιτίθεται με διάφορους τρόπους στο «θύμα» του πολλές φορές. Επίσης, τις περισσότερες φορές, οι δυο μαθητές («θύτης» και «Θύμα») διαφέρουν ως προς τη σωματική τους δύναμη. Ο «θύτης» είναι πάντοτε δυνατότερος και ισχυρότερος από το «θύμα» του.
Ορισμός Εκφοβισμού
Μαζί με τον όρο Σχολική Βία, τα τελευταία χρόνια μπήκε στο λεξιλόγιό μας και ο όρος Εκφοβισμός. Αν με τον όρο Σχολική Βία αναφερόμαστε στο γενικότερο φαινόμενο της εκδήλωσης παραβατικής συμπεριφοράς, με τον όρο Εκφοβισμός αναφερόμαστε σε αυτήν την ίδια την πράξη επιβολής και παρενόχλησης και απειλών από τον «θύτη» προς το «θύμα». Πολλές φορές, όμως, η Σχολική Βία θεωρείται συνώνυμη του Εκφοβισμού.
Παραδείγματα Σχολικής Βίας
Πρώτο παράδειγμα: Στο προαύλιο κάποιου σχολείου μια παρέα συμμαθητών της ΣΤ’ τάξης σπρώχνει, ρίχνει στο έδαφος και συνεχίζει να κλωτσάει έναν μαθητή της Γ’ τάξης. Τριγύρω, άλλοι μαθητές παρακολουθούν αμήχανοι το συμβάν, ενώ δε λείπουν και μερικοί που επιδοκιμάζουν την πράξη αυτή.
Δεύτερο παράδειγμα: Στο μάθημα των Αγγλικών, ο Γ., ένας καλός μαθητής που κάθεται στο πρώτο θρανίο, ενώ απαντάει σε ερώτηση του καθηγητή του, δέχεται μια «σαΐτα» στην πλάτη του που γράφει «είμαι χαζός». Οι συμμαθητές του στα πίσω θρανία γελούν.
Τρίτο παράδειγμα: Η Ε. και η Α. είναι πολύ καλές φίλες και τώρα πηγαίνουν στη Δ’ τάξη. Η Τ. είναι μια μαθήτρια που ήρθε φέτος. Δεν είναι από την Ελλάδα και οι δύο συμμαθήτριες δεν την παίζουν στα διαλείμματα και της λένε ότι δεν την έχουν φίλη τους.
Τέταρτο παράδειγμα: Ο Γ. είναι μαθητής της Α’ τάξης, έρχεται συχνά αργοπορη μένος στην τάξη και γι* αυτό οι συμμαθητές του τον κοροϊδεύουν λέγοντας στην υπόλοιπη τάξη «Ο Γ. είναι υπναράς». Ο Γ. είναι ένα συνεσταλμένο παιδί και η συμπεριφορά των συμμαθητών του τον κάνει να κλείνεται περισσότερο στον εαυτό του. Δεν το λέει στη δασκάλα του, ούτε στους γονείς του και διαρκώς η επίδοσή του χειροτερεύει.
Πέμπτο παράδειγμα: Η Μ. δε διαβάζει πολύ καλά αν και πάει στη Δευτέρα τάξη του Δημοτικού. Οι άλλοι συμμαθητές της την κοροϊδεύουν. Η ίδια είναι ένα δυναμικό κορίτσι οπότε και συχνά βρίσκεται στο κέντρο διαφόρων διαπληκτισμών. Εξαιτίας της συμπεριφοράς των συμμαθητών της, κάνει παρέα με μαθητές της ΣΤ’ τάξης και δεν έχει ενταχθεί στην ομάδα των συνομηλίκων της.
Έκτο παράδειγμα: Η Γ. είναι ένα παιδί που οι γονείς της δεν ζουν πλέον μαζί. Η μαμά της τη φέρνει κάθε πρωί στο σχολείο και την προσέχει πολύ. Οι συμμαθητές της δε γνωρίζουν το γεγονός. Μια μέρα είπε σε μία συμμαθήτριά της ότι θα πάει το Σαββατοκύριακο να μείνει με τον μπαμπά της. Η συμμαθήτριά της παραξενεύτηκε. Όταν το έμαθε η τάξη κάποιοι μαθητές άρχισαν να την κοροϊδεύουν και να της λένε: «Ο μπαμπάς δε σε αγαπάει και έφυγε», «Δεν είσαι καλή μαθήτρια και σε άφησε ο μπαμπάς σου». Η Γ. στενοχωριέται και συχνά βάζει τα κλάματα.
Έβδομο παράδειγμα: Στο διάλειμμα μια ομάδα κοριτσιών γελάνε σε βάρος μιας συμμαθήτριάς τους, της Μ. Η Μ. δεν φοράει τα ίδια επώνυμα ρούχα όπως οι άλλες μαθήτριες και έχει πρόβλημα με το βάρος της. Οι συμμαθήτριές της γελάνε και λένε αστεία σε βάρος της, ενώ δεν την αφήνουν να κάνει παρέα μαζί τους. Η Μ. νιώθει μόνη χωρίς φίλους στο σχολείο.
Όγδοο παράδειγμα: Ο X. είναι μαθητής της Δ’ τάξης και οι συμμαθητές του δεν τον παίζουν στο διάλειμμα, διότι κέρδισε την ώρα της Γυμναστικής. Ο X., που έχει τον αδερφό του τον Δ. στη ΣΤ’ τάξη, βάζει τον Δ. και τους φίλους του να περιμένουν τους συμμαθητές του X. στην ώρα του ολοήμερου και αρχίζουν να τους χτυπούν.
Ένατο παράδειγμα: Η Ε. είναι μια μαθήτρια ΣΤ’ τάξης και έχει δημιουργήσει προφίλ σε μια ομάδα κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι συμμαθητές της έχουν και αυτοί προφίλ και μπαίνουν και γράφουν σχόλια όπου την κοροϊδεύουν στο διαδίκτυο. Η Ε. είναι στενοχωρημένη και από τη μία δεν μιλάει με τους συμμαθητές της ενώ από την άλλη έχει αρχίσει και μιλάει με άγνωστα πρόσωπα που της μιλούν στο διαδίκτυο.
Δέκατο παράδειγμα: Ο Μ. έχει ξεκινήσει πολεμικές τέχνες και θέλει να δείξει στους συμμαθητές του πόσο καλός έχει γίνει. Διαλέγει τον Σ., έναν μικρόσωμο συμμαθητή του, που είναι ο καλύτερος μαθητής της τάξης και αρχίζει να τον χτυπά λίγο πριν μπουν για το μάθημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Σ. να μπαίνει στην τάξη κλαίγοντας, οι άλλοι συμμαθητές τους, που είναι φίλοι του Μ., τον κοροϊδεύουν, ενώ άλλοι τρέχουν να το πουν στον δάσκαλό τους.
Μελέτες για τη Σχολική Βία πλέον έχουμε σχεδόν απ’ όλον τον κόσμο. Τι μαθαίνουμε από όλες αυτές τις μελέτες;
Μαθαίνουμε πως η σχολική βία μπορεί να έχει τις εξής μορφές: σωματική βία, λεκτική βία, συναισθηματική-ψυχολογική βία, κοινωνικός αποκλεισμός,
ηλεκτρονική βία.
Ας δούμε μία-μία όλες αυτές τις μορφές βίας:
1)Σωματική Βία: Συμβαίνει όταν ένας μαθητής επιτίθεται και χτυπά με χέρια ή/και πόδια έναν άλλον συμμαθητή του.
2)Λεκτική Βία: Συμβαίνει όταν ένας μαθητής επιτίθεται φωνάζοντας, βρίζοντας και προσβάλλοντας έναν άλλον συμμαθητή του.
3)Συναισθηματική/Ψυχολογική Βία: Στην περίπτωση αυτή, ένας μαθητής λέει ψέματα και κουτσομπολεύει κάποιον συμμαθητή του, με σκοπό να τον κάνει να αισθανθεί άσχημα ή να μην τον κάνουν παρέα οι άλλοι συμμαθητές του.
4) Κοινωνικός Αποκλεισμός: Στην περίπτωση αυτή, ένας μαθητής βγάζει από την παρέα έναν συμμαθητή του συχνά λέγοντάς του: «Δεν σε έχω φίλο». Μπορεί να λέει και ψέματα ή να κάνει κουτσομπολιά, για να πετύχει τον σκοπό του.
5)Ηλεκτρονική Βία: Στην περίπτωση αυτή, ο μαθητής χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο ή κάποιο site όπως το Facebook και κάνει ανώνυμα τηλέφωνα, ή αφήνει μηνύματα, ή γράφει κουτσομπολιά για κάποιον συμμαθητή του, με σκοπό να τον φέρει σε δύσκολη θέση.
Καμία μορφή βίας δεν πρέπει να θεωρείται ηπιότερη από τις υπόλοιπες. Η Σχολική Βία είναι η επιβολή ενός δυνατότερου πάνω σε ένα πιο αδύναμο άτομο.
ΘΥΜΗΣΟΥ! Η Σχολική Βία και ο Εκφοβισμός μπορεί να συμβεί σε όλα τα
σχολεία και σε όλες τις σχολικές τάξεις, ακόμα και στο δικό σου σχολείο!
Η βία οδηγεί πάντοτε σε
περισσότερη βία.
Τί μπορείς να κάνεις αν αντιμετωπίσεις ή αν δεις να συμβαίνουν περιστατικά βίας στο σχολείο σου;
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις τον δάσκαλό σου (ή τη δασκάλα σου) και να αναφέρεις ό,τι είδες. Μίλα! Μοιράσου αυτό που βιώνεις ή αυτό που βλέπεις. Αυτή η πράξη δεν είναι «προδοσία» για τους άλλους συμμαθητές σου. Δεν γίνεσαι «καρφί» ούτε κάνεις κακό στους άλλους συμμαθητές σου. Αντίθετα! Προλαβαίνεις την εμφάνιση ενός δύσκολου προβλήματος στο σχολείο.
Στην τάξη σου και στο σχολείο σου, γενικότερα, κράτησε το συμβόλαιο που έφτιαξες με τους συμμαθητές σου. Μην ξεφεύγεις και μην προσπαθείς να κάνεις κάτι διαφορετικό. Σεβάσου τον εαυτό σου και τους φίλους σου για να σε σεβαστούν και αυτοί εσένα.
Το σχολείο είναι και πρέπει να είναι ένας χώρος ηρεμίας όπου όλοι
μαθαίνουμε και μεγαλώνουμε και ζούμε αρμονικά.
Πηγή:
Ίδρυμα Θεμιστοκλή καί Δημήτρη Τσάτσου - Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου
Εκπόνηση επιμορφωτικού εκπαιδευτικού ενημερωτικού υλικού και προγράμματος σπουδών επιμόρφωσης
Π.1.2. Φάκελος υλικού για μαθητές
Πηγή: Γεωργία Κοκκινά
Πάτα κλικ στην παρακάτω εικόνα για να ακούσεις τα παραμύθια
Πηγή: http://www.mikrosanagnostis.gr/